Het nieuwjaarscadeau van journalisten voor Nederland
Portretten van bouwers en pioniers
Het Doel van Marina Apers
door Gijs Moes
De groei van de Antwerpse haven slokte de laatste jaren steeds meer terrein in de directe omgeving op. Ook het dorpje Doel dreigt aan de havenuitbreiding ten onder te gaan. Maar Marina Apers verdedigt haar dorp met hand en tand. Tot dusver met succes.
Verscholen achter een hoge dijk langs de Schelde, ten noorden van Antwerpen, ligt Doel. Ooit woonden er duizenden mensen en waren er veel cafés. Nu zijn de luiken gesloten en de meeste mensen vertrokken. Welbeschouwd had Doel allang niet meer mogen bestaan. Het had moeten verdwijnen in het water van de zoveelste uitbreiding van de haven. Maar Doel is er nog steeds. En dat is voor een groot deel te danken aan Marina Apers, die zich met de actiegroep Doel 2020 inzet voor de toekomst van haar dorp.“In de dorpskern wonen nu nog maar een stuk of dertig mensen. Ook de sjampetter (veldwachter) is onlangs verhuisd”, zegt Marina Apers. Ze is afkomstig uit de omgeving en vond hier jaren geleden een mooi huis aan de dijk. “Het is hier lekker rustig, daarom zijn we hier ook komen wonen. Ja, de hoofdreden was natuurlijk dat ik vlak bij mijn werk woon, ik maak schoon in de kerncentrale. Daar kan ik zo naartoe fietsen, ik hoef niet in de file te staan.”
Al heeft ze de complete Antwerpse haven tegen zich, Apers geeft zich niet zomaar gewonnen. Met haar actiegroep benut ze alle inspraakmogelijkheden die bij de Vlaamse overheid en de gemeente openstaan om Doel van de ondergang te redden. Al haar vrije tijd steekt ze in het verzamelen en verspreiden van informatie over het dorp en de plannen van de overheid. Er lopen inmiddels verschillende juridische procedures die het voortbestaan van Doel moeten verzekeren.
Doeldok zonder schepen
Marina Apers kent de groeihonger van de haven. “Oorspronkelijk kom ik uit de polder van Kallo, een paar honderd meter verderop. Mijn ouders zijn onteigend omdat het Doeldok moest worden aangelegd. Er zou daar een enorme ontwikkeling komen, met chemische bedrijven, maar er heeft nooit één schip gelegen. Nu is de helft van het Doeldok weer dichtgegooid, ze hebben er zand opgespoten. Dat is belangrijk om te weten als je wilt begrijpen wat ik hier doe.”
Opnieuw dreigt de haven toe te slaan. “Wij moeten nu weg omdat ze hier het Saeftinghedok willen aanleggen” zegt Apers. De gemeente beweert het beste voor te hebben met het belang van de overgebleven bewoners. “Ze zeggen dat het hier al niet meer leefbaar is sinds de aanleg van het Deurganckdok, even verderop. Maar als ik in de zomer opsta, hoor ik de vogeltjes fluiten. Als ik langs een snelweg rijd en ik zie de huizen, dan denk ik: dat is niet leefbaar.”
De aanleg van het nieuwe dok is volgens critici een volstrekt overbodig prestigeproject. “Er gaan meer en meer stemmen op die zeggen: dat Saeftinghedok komt er niet. Het Deurganckdok marcheert ook al niet. Maar het staat nog altijd in de plannen ingetekend, dus moet het dorp oprotten. Het heeft hier nu nog een woonbestemming, dat willen ze ook veranderen. Dan kunnen ze de laatste bewoners onteigenen.”Psychologische druk
Veel andere bewoners hebben de strijd inmiddels zelf al opgegeven. Ze hebben geen zin meer zich te verzetten tegen de gemeente en de argumenten van de economische ontwikkeling. “Die psychologische druk werkt stilaan wel. Wij winnen procedures, maar dat duurt even. En de mensen wachten daar niet op. Veel mensen hebben hun huis onder politieke druk vrijwillig verkocht. Als die nu zien dat Doel weer een leutig, plezant dorp zou worden… Dat willen ze niet hè? Want dat zou betekenen dat zij ongelijk hebben gehad.”
“Maar ik laat het me niet zomaar doen, we gaan alle procedures gebruiken, tot bij het Europees Hof voor de Rechten van de Mens in Straatsburg. In het begin wisten we daar allemaal niets van, maar dat leer je wel. Het is een ongelijke strijd, de ambtenaren en politici die Doel leeg proberen te krijgen zijn daar fulltime mee bezig, wij verdedigen ons in onze vrije tijd. Gelukkig hoeven we onze advocaten niet te betalen.”
Sterke band
Het wordt leger, maar het leven blijft goed in Doel, vindt Apers. “Hoe minder mensen er hier nog over zijn, hoe sterker de band wordt. We zijn als familie voor elkaar, we houden elkaar van alles op de hoogte. Vijftien jaar geleden, toen de uittocht begon, was dat niet zo. De politiek slaagde er toen in de mensen tegen elkaar op te zetten. Dat is het spijtige, als niemand vrijwillig had verkocht waren de woningen niet leeg komen te staan en was er ook geen verkrotting geweest.”
Doel oogt inmiddels doods, slechts hier en daar is nog een huis bewoond. Is het mogelijk om die ontwikkeling nu nog terug te draaien? Apers denkt van wel. “De politici moeten maar eens toegeven dat ze fout zijn geweest. Eigenlijk hoeven ze niet eens toe te geven, ze kunnen zich ook verstoppen achter de economie die tegenzit. Zelfs het Deurganckdok is maar voor een heel klein deel in gebruik. Het zou een voorbeeld zijn van goed beleid: durven toegeven dat je verkeerd bent geweest.”Uit zichzelf zal Marina Apers nooit vertrekken uit het dorp aan de Schelde. “Volgende week word ik 51, dus ik ben nog lang niet dood. Ik hoop hier nog heel lang te blijven. Veel mensen steunen ons ook. In een internetpeiling voor dorpen die een frituur nodig hebben omdat die er niet is, staan we al op de derde plaats.” Als het aan Marina Apers ligt, heeft Doel zeker toekomst.
Foto's: Gijs Moes (geheel boven); Robbert Vermue (overig)
Laatste reacties (11)
De teleurgang van deze waterhoek maakt een oude Vlaamse traditie van verzet en burgerlijke ongehoorzaamheid ten dienste van een hoger doel zichtbaar. Op de weg naar Doel zien we de sympathisanten van Marina groeien. Heb vertrouwen en goede moed want deze gemeenschappelijkheid toekomst.
Honoré
Honoré
De Amsterdamse haven heeft tot nu toe het ook niet kunnen winnen van Ruigoord. Er zijn dus mogelijkheden, een kwestie van lange adem en volhouden!
Intussen is Doel een walhalla voor fotografen.
Intussen is Doel een walhalla voor fotografen.
Bruinkool en mergel hebben in Duitsland en Nerderland al veel dorpen verwoest.Zet je schrap.Zoek uit wie in de raad voor uitbreiding is en waarom.Gebruik internet!!!!
onze democratie wordt ondergraven door de arrogantie van de macht. Kijk hoe het met Thermphos gaat in Zeeland, hoe er twee kolencentrales in de Eemshaven worden gebouwd. Argumenten van de burger worden genegeerd.
Houd vol.
Houd vol.
Alle respekt dat u doet waar u in geloofd
vf gr rob
vf gr rob
Laatste nieuws: Doel heeft de wedstrijd 'Elk dorp verdient een frietje' gewonnen, met ruim 3500 stemmen. Op 23 april komt de frietmobiel naar het dorp.
VOLHOUDEN MEID, CALIMERO OF NIET!!! HET LEVEN IS NIET ALTIJD EERLIJK, MAAR JE KUNT ER WEL VOOR VECHTEN.
Wat een moedige vrouw is Marina. Ik bewonder het enorm.
Ik wens haar en de andere bewoners veel sterkte.
Ik wens haar en de andere bewoners veel sterkte.
Hartverwarmend deze actie van Marina. Dit spel is al zo vaak gespeeld door de overheidsknechten en Marina geeft het ondanks deze wetenschap niet op. Zo'n iemand verdiend een standbeeld in Doel als de laffe overheids dienaars bakzeil halen en gebruik maken van het argument "de economische crisis". Marina en mede strijders heel veel succes in deze ongelijke strijd.
sterkte, Engel
sterkte, Engel
Deze zomer fietsten wij door Doel. Wie er geweest is, begrijpt hoe dapper Marina is om dit vol te blijven houden en niet te vertrekken.
Op een van de vele verlaten huizen staat geschilderd:
Later, als de vele mooie herinneringen
de plaats van mijn verdriet hebben ingenomen,
zal ik misschien kunnen verwoorden,
wat ik nu enkel met tranen kan vertellen.
Diep treurig dat dit dorp moet verdwijnen voor een prestige object.
Op een van de vele verlaten huizen staat geschilderd:
Later, als de vele mooie herinneringen
de plaats van mijn verdriet hebben ingenomen,
zal ik misschien kunnen verwoorden,
wat ik nu enkel met tranen kan vertellen.
Diep treurig dat dit dorp moet verdwijnen voor een prestige object.
Waar
Wie
