NL editie / World edition

Innovator met een hart

door Ellen den Hollander


Werk is extra belangrijk als je een handicap hebt, weet ondernemer Bernd Schneider. Daarom biedt zijn bedrijf ruimte aan 250 verstandelijk gehandicapte werknemers. Bezuinigingen van de overheid dreigen daaraan een einde te maken. “Als iedereen af en toe iets goeds doet, ziet de wereld er beter uit.”

Innovator met een hart “Op een open dag bij ons bedrijf stond ik achter een werknemer die via Combiwerk bij ons aan de slag is. Hij legde uit hoe een nieuw product van ons werkt. Dat deed hij zo enthousiast en gedreven, prachtig. Voor zulke momenten doe je het.”
 
Bernd Schneider is een succesvol ondernemer en de uitvinder van het handige apparaatje dat in tachtig landen wordt gebruikt om wijn langer goed te houden: de Vacuvin. Zijn bedrijf, International Innovation Company, is een kwarteeuw oud en biedt werk aan 250 mensen met een verstandelijke handicap. Die bijzondere constructie ligt onder vuur. “Officieel kan het niet wat wij doen”, zegt Schneider. “De productiviteit ligt op ongeveer 20 tot 25 procent, dus we hebben vier tot vijf keer zo veel mensen nodig om het werk te verrichten. Ik geloof niet dat er andere bedrijven zijn die werken zoals wij.”
 
Het kost meer tijd en meer moeite om gehandicapten te laten werken, erkent Schneider. De controle is anders (lees: scherper) dan elders omdat het aantal zwakke schakels groter is dan bij ‘normale’ bedrijven. Voor het geld hoeft hij het niet te doen, want het zorgt vooral voor gedoe. “Het levert ook geen extra geld op.” Ook is het ziekteverzuim hoger, maar dat betekent niet dat je het dan maar niet moet doen, vindt Schneider. “Je hebt zo’n lol.” Hij wijst naar een medewerker. “Hij heeft bij het slaan van de eerste paal van ons nieuwe pand hier in Delfgauw een filmpje gemaakt. Die opdracht vatte hij heel letterlijk op, dus we hadden vooral beelden van de heipaal.”
 
Bekende Nederlander
Bernd Schneider loopt door de werkruimte als een soort Bekende Nederlander: hij wordt hartelijk begroet, mensen staan op om hem een hand te geven of om hem op de schouders te slaan. Hij vindt het leuk om een praatje te maken, maar hij gaat niet elke dag de werkvloer op. “Ik ben aan het afbouwen, omdat mijn zoon straks directeur wordt”, zegt hij. Lachend: “Het kost ook veel tijd.”
 
Het bedrijf doet iets bijzonders. De mannen en vrouwen die via de sociale werkvoorziening Combiwerk aan de slag gaan, hebben geen regulier dienstverband, maar ze ontvangen een uitkering. “Bij de overheid zijn ze al een tijd bezig om te kijken hoe er kan worden bezuinigd. Ze hebben de termen ‘ondergrens’ en ‘bovengrens’ bedacht. Daarmee wordt bedoeld dat de ‘besten’ in de sociale werkvoorziening moeten doorstromen naar het bedrijfsleven. De anderen komen dan thuis te zitten.”
 
De afschuw druipt van Schneiders gezicht als hij vertelt over die plannen. “Zoiets kun je toch niet maken? Als de overheid hierop gaat bezuinigen, dan ga ik naar het Binnenhof. Je mag niet vergeten dat juist voor deze groep mensen werk extra belangrijk is. Als je een handicap hebt, dan héb je al een achterstand. Als je dan ook nog eens thuis komt te zitten, vereenzaam je. Mensen hier zijn trots op hun werk. Mensen hebben recht op werk. Het zorgt voor saamhorigheid. Sommige mensen werken hier al 25 jaar!” Daarom zal hij tot het bittere einde vechten voor zijn bijzondere werknemers. “Kom op, hier trek je de stekker toch niet uit?”
 
Gehandicapte zus
Schneider verliest de realiteit niet uit het oog. Roestvrijstalen onderdelen komen uit China, omdat productie ervan hier te duur zou zijn. En er werken bij zijn bedrijf ook – niet-gehandicapte – Polen, die sneller werken en een hogere productiviteit leveren. Maar dat laat onverlet dat hij een warm hart heeft voor mensen die het minder goed getroffen hebben. Hij heeft zelf een zus die lichamelijk en verstandelijk gehandicapt is. “Dat heeft mij persoonlijk gevormd.”
 
Schneider mag dan bijna zestig zijn, hij is het werk nog lang niet zat. Het beroemde wijnpompje, hoe populair en vaak gekopieerd ook, is allang niet meer het enige product. Hij laat trots zien hoe nieuwe vindingen uitmondden in nieuwe producten. Ontwerpers puzzelen aan nieuwe ontwerpen, prototypen worden vervaardigd in de eigen werkplaats. Het bedrijf heeft ook een eigen collegezaal, en er zijn samenwerkingsverbanden met hogescholen en universiteiten. Schneider gelooft in de creatieve kruisbestuiving. “Het is mooi om te zien hoe studenten met een frisse blik tegen dingen aankijken. Aan de andere kant kunnen zij zien dat een maakbedrijf in Nederland bestaansrecht heeft.”
 
Bank voor uitvinders
Schneider toont vindingen die in de winkel te vinden zijn: keukenhulpjes zoals een ananassnijder waarmee je binnen een minuut een ananas omtovert in keurige krullen, een slimme blikopener en een handige rasp. Er zijn ingenieuze opbergdozen, maar ook lollige kussentjes waarop gekookte eieren kunnen liggen: egg pillows. Daarnaast is er een heel assortiment met producten die te maken hebben met de vorige carrière van Schneider in de wijnhandel: koelmanchetten om flessen snel koud te maken, flesopeners, wijnglazen en wijnrekken. Dat assortiment van wijnproducten dijt nog altijd uit.
 
De uitvinder in Schneider is nog altijd aanwezig. Hij weet als toevallige bedenker van het handige wijnpompje Vacuvin heel goed hoe moeilijk banken doen bij de financiering van nieuwe vindingen. Zo ontstond ook het tv-programma Het Beste Idee van Nederland, dat alweer zeven jaar te zien is bij SBS6. Er is duidelijk een publiek voor, en er zijn veel uitvinders die staan te trappelen om hun idee in de winkel terug te zien. Dat is lastig, en daarom werkt Schneider nu serieus aan een speciale bank voor uitvinders. Een die de wereld van patenten begrijpt. “Banken schatten niet altijd goed in wat een patent waard is.” Die nieuwe bank moet ervoor zorgen dat producten sneller op de markt komen. De patenthouder betaalt de lening terug met royalty’s.
 
Miljoen euro
Het warme hart in combinatie met hard werken zit ook in de stichting waarin hij andere ondernemers prikkelt om hun succes te delen. De stichting heet toepasselijk Sharing Succes en wordt geleid door Bernds echtgenote Gerie, en beoogt bovendien andere ondernemers enthousiast maken voor het goede doel. “We werken samen met het Liliane Fonds. Dat geeft individuele hulp aan gehandicapte kinderen en wij zorgen voor faciliteiten, zoals een onderkomen voor dove en blinde studenten in Afrika. We hebben afgelopen jaar een miljoen euro opgehaald, door ondernemers zo ‘gek’ te krijgen dat ze meedoen en ook geld inbrengen. Een miljoen euro op één avond! Daar kun je wel tienduizend kinderen mee helpen. Als we dan in de auto terug naar huis zitten, dan zitten we samen te glunderen. Voor die momenten doe je het.”
 
Het belangrijkst is dat 100 procent van het geld van de ondernemers terechtkomt bij degenen voor wie het is bedoeld. “Als je beseft dat kinderen met een handicap in veel landen worden weggestopt of worden misbruikt, dan weet je dat er nog heel veel werk is te doen. Je kunt met relatief weinig geld veel mensen helpen.” Operaties betalen, jonge mensen laten studeren, allemaal mooie projecten die Schneiders stichting mogelijk maakt.
 
Die mentaliteit brengt de ondernemer ook over op zijn zoons Patrick en Stephan, die nu in het bedrijf werken. De jonge Schneiders vinden de sociale houding, net als hun ouders, heel belangrijk. Iets wat erbij hoort. Iets wat vanzelf spreekt. Of zoals vader Schneider zegt: “Als iedereen af en toe iets doet wat niet per se hoeft, dan ziet de wereld er beter uit.”
 
Foto: Joost Hoving



Delen



Laatste reacties (5)

petero
Geplaatst op: zondag 6 maart 2011 om 22:05
Politici moeten deze berichten vooral lezen! Niet alleen roepen dat ze een sociaal gezicht hebben ... ja .... in hun programma's staat het,\.
Nu nog DOEN!

















J Mellema-Bakker
Geplaatst op: dinsdag 1 maart 2011 om 19:23
Alweer zo'n fijn mens! Als we metelkaar op zijn tijd iets voor een ander kunnen betekenen, ziet de wereld er anders uit dan nu!
Net stinne mar dwaan!! Joke
co kessel
Geplaatst op: dinsdag 1 maart 2011 om 16:44
Bij het lezen kreeg ik tranen in mijn ogen.Wat een kanjer is die man.
Dit zou de regering ook moeten lezen,dan kunnen ze zien hoe het ook kan.
JannieTr
Geplaatst op: dinsdag 1 maart 2011 om 13:13
Een hoopvol verhaal! Het maakt meteen duidelijk hoe belangrijk het is MORGEN te gaan STEMMEN!
Annet Lassche
Geplaatst op: dinsdag 1 maart 2011 om 11:21
Schitterend! Deze mensen zijn het meer dan waard dat zij aan het werk kunnen.! Het geeft ze zelfvertrouwen, voldoening. Schandalig dat hierop bezuinigd moet worden. Het is al zo lastig voor Wajongers werk te vinden! Laat meer bedrijven voor hen openstaan!

Plaats een reactie













Ik wil mij graag aanmelden voor de One11-nieuwsbrief.






Waar



Wie

Ellen den Hollander

Ellen den Hollander

Ellen den Hollander werkt als verslaggever bij de binnenlandredactie van het AD. Daarvoor was ze zes jaar economieredacteur, eerst bij de Haagsche Courant en na de fusie met het Algemeen Dagblad in 2005 bij het AD. In oktober 2009 verscheen haar eerste thriller 'Door het Vuur'. Ze werkt aan haar tweede thriller, die opnieuw bij Querido zal verschijnen.

Waarom

"Van nabij weet ik dat de sociale werkvoorziening niet altijd goed werkt. Het is geweldig om te zien hoe een ondernemer wel op een goede manier omgaat met mensen met een verstandelijke handicap. Het tekent Bernd Schneider dat hij daarnaast al jarenlang andere ondernemers enthousiasmeert om – net als hij – hun succes te delen."

www.ellendenhollander.nl