NL editie / World edition

De verliefde homosoldaat

door Hanneke Keultjes


Dan Choi was een van de veertienduizend militairen die door de ban op homo’s in het Amerikaanse leger werd ontslagen. Zijn ‘vriendin’ Martha bleek in werkelijkheid Matthew te heten. Hij werd hét gezicht van de homorechtenbeweging die het uitgangspunt ‘don’t ask, don’t tell’ aanvocht. Met succes. Maar de prijs was hoog.

De verliefde homosoldaat Elk weekend wanneer luitenant Dan Choi van de legerbasis naar huis in New York ging, kwamen de vragen. Waarom mogen we je vriendin nooit zien?, wilden zijn collega’s  weten. Ze maakten zelfs grapjes om haar naam. “Martha,” zeiden ze, “iemand met zo’n naam kan nooit knap zijn.” “Ik zei dan dat ze pacifist was en een hekel had aan het leger. Dan waren ze tenminste even stil.”

Choi (30) studeert aan de prestigieuze militaire academie in West Point en leert er Arabisch. In 2006 wordt hij als infanterieofficier uitgezonden naar Irak. Als hij een jaar later terugkomt in de Verenigde Staten, wordt hij verliefd. Niet op Martha, zoals hij zijn legermakkers voorhoudt, maar op Matthew. “Ik hield me altijd verre van homo’s, kende ook niemand die homoseksueel was. Matthew was de eerste.”

Baan op het spel
De liefde tussen de twee is zo sterk dat Choi beseft dat hij zich niet langer anders wil voordoen dan hij is. In maart 2009 maakt hij tijdens een televisieprogramma wereldkundig dat hij homo is. Vanaf dat moment staat zijn baan op het spel. Homo’s en lesbiennes mogen namelijk alleen op voorwaarde van geheimhouding dienen bij de Amerikaanse strijdkrachten. Er is zelfs een term voor: ‘don’t ask, don’t tell’. Een maand later krijgt Choi post: het leger zet de ontslagprocedure in werking. Een jaar later wordt hij officieel ontslagen.

Tegen die tijd heeft hij zich al ontpopt tot homorechtenactivist. Hij schrijft brieven aan president Barack Obama en het Congres, waarin hij oproept het omstreden beleid los te laten. “Het is een klap in het gezicht voor mij en mijn collega’s die in Irak hebben bewezen dat een eenheid alleen sterker wordt van diversiteit”, schrijft hij. Hij spreekt op universiteiten en geeft interviews aan vrijwel alle Amerikaanse tv-programma’s en wordt zo de bekendste homomilitair van Amerika.

Zijn plek in de schijnwerpers zorgt ook voor kritiek. Hij wordt ‘mediahoer’ genoemd, en militairen die vinden dat homo’s geen plek hebben in het Amerikaanse leger vegen de vloer met hem aan. Godsdienstwaanzinnigen schelden de gelovige Choi uit en zeggen dat hij als homo in de hel terechtkomt. De gewezen luitenant vindt het niet leuk, maar hij vermoedt dat het erbij hoort. “Hoge bomen vangen veel wind”, klinkt het schouderophalend.

Emotionele achtbaan
De afgelopen maanden waren een emotionele achtbaan voor Choi. President Obama beloofde de omstreden ban op homoseksuelen in het Amerikaanse leger op te heffen. Het Congres lag dwars en wilde eerst een onderzoek van het ministerie van Defensie afwachten. In de tussentijd oordeelde een rechter dat het beleid ongrondwettelijk was. Choi wist niet hoe snel hij zich moest aanmelden. “Dezelfde middag stond ik bij het rekruteringskantoor van de landmacht op Times Square.”

Een hogere rechtbank besloot echter dat ‘don’t ask, don’t tell’ in afwachting van het hoger beroep bleef gelden. Eind november oordeelde Defensie dat het zonder problemen kon worden afgeschaft. Maar begin december vorig jaar blokkeerden de Republikeinen in de Senaat de opheffing voor een tweede keer. “Ik ben niet iemand die snel ontmoedigd raakt, maar hierdoor was ik echt van slag.”

Tot overmaat van ramp stelden artsen in die periode de diagnose posttraumatische stress-stoornis (PTSS), opgelopen tijdens zijn uitzending naar Irak. “Ik ben een week opgenomen geweest in een militair ziekenhuis in Massachusetts. Ik sluit niet uit dat de teleurstelling over die stemming me het laatste duwtje heeft gegeven.”

Beschaafde wereld
Choi is nu monter, maar misschien is dat te danken aan de zware medicijnen die hij slikt. “De VS hoort nu, net als Nederland en Israël, bij de rest van de beschaafde wereld. Eindelijk. En dat hebben we te danken aan het leiderschap van Obama.”

Net voor kerst zette de president zijn handtekening onder de wet. Defensie heeft aangekondigd ‘enkele maanden’ voorbereidingstijd nodig te hebben voordat homo’s hun land kunnen dienen. Choi wil zo snel mogelijk zijn uniform weer aantrekken, liever gisteren dan vandaag. “Het maakt me niet uit in welke functie of welke rang. Maar ik moet eerst genezen van PTSS. Dat zal even duren.”

PTSS of niet: Choi zet zijn strijd voort. De volgende horde die volgens hem moet worden genomen, is het homohuwelijk. “Dat moet legaal worden.” Hij put kracht uit dagelijkse e-mails en berichtjes die op zijn Facebook-pagina worden geplaatst: militairen uit Iran, Korea, India en Rusland laten Choi weten hoe hij hen heeft geholpen. “Ik hoop dat veel homo’s die nog in de kast zitten dankzij mij een klein beetje meer moed krijgen om langs die gigantische ijsberg van angst heen te varen en uiteindelijk zichzelf kunnen zijn. Ik weet dat het niet makkelijk is. Het kostte mij 27 jaar om te beseffen dat ik niet in de kast wilde leven.”


Delen



Laatste reacties (3)

joanne
Geplaatst op: maandag 30 mei 2011 om 14:48
“de omstreden ban”
Jij schrijft dat het een ban is, en dan bepaalt de lezer wel of deze omstreden is. De ban was er niet voor niets. Velen zullen er dus ook wel blij mee zijn geweest.

"Godsdienstwaanzinnigen."
Nee hoor, daar zit echt geen oordeel in van de 'journalist'. Schrijf eens objectief. De symphatie voor de homosoldaat druipt ervan af. Slechte journalistiek.

Show, don't tell.
Kris van der Veen
Geplaatst op: dinsdag 12 april 2011 om 19:15
'Het is een klap in het gezicht voor mij en mijn collega’s dat een eenheid alleen sterker wordt van diversiteit.' Prachtig, wat een held. Hulde!
Anny van Gend
Geplaatst op: maandag 11 april 2011 om 16:54
Wat een moed!!! Zo zie je maar dat je nek uitsteken loont. En je wordt er zelf sterker van. Wel jammer dat er zo´n lijdensweg aan vooraf moet gaan. Compliment voor CHOI!

Plaats een reactie













Ik wil mij graag aanmelden voor de One11-nieuwsbrief.






Waar



Wie

Hanneke Keultjes

Hanneke Keultjes

Hanneke Keultjes (1980) werkt in New York als VS-correspondent voor de GPD-dagbladen. Keultjes studeerde journalistiek in Utrecht, politicologie in Nijmegen/Leiden en amerikanistiek in Nijmegen. Eerder werkte ze op de redactie van de GPD, achtereenvolgens op de eindredactie, de redactie verslaggeving en de redactie politiek. Haar eerste stappen in de journalistiek zette ze bij De Gelderlander.

Waarom

"De Verenigde Staten zijn groot en fascinerend. Elke staat staat bol van de bijzondere verhalen. Maar het land is ook groot en machtig. Het vereist veel moed om het als individu tegen die overweldigende macht op te nemen. Luitenant Dan Choi constateerde niet alleen dat beleid immoreel was, maar probeerde er ook daadwerkelijk iets aan te veranderen. Die moed is inspirerend."

Links