NL editie / World edition

Warda's positivisme breekt slopers

door Michel Maas


Docente Warda Hafidz gaf haar goedbetaalde baan in Jakarta op om zich volledig te kunnen inzetten voor de allerarmsten op Java. Haar organisatie Urban Poor Consortium biedt hun een fatsoenlijk dak boven het hoofd en meer zekerheid voor de toekomst.

Warda's positivisme breekt slopers De rivier beneden heeft zich teruggetrokken op de bodem van zijn bedding en kabbelt onschuldig tussen de modder. Dinsdag, na urenlange regenval, kwam het water nog over de rand van de dijk, bijna tot in de huizen van Bratang Gede. Suroto ziet de rivier achter zijn huis al vijftig jaar stijgen en dalen. Hij leeft ermee. Hij kan niet anders. Ooit was hij schoonmaker op het Amerikaanse consulaat, en van het loontje dat hij daar verdiende kon hij alleen maar een huisje bovenop de dijk betalen. Het was er vochtig, zat vol ratten, de oever was een vuilnisbelt – maar hier woonde hij sindsdien.

Toen de gemeente jaren geleden besloot dat zij de huizen op de dijk zou gaan slopen, zag Suroto zijn wereld instorten. Maar in 2004 mengde de activiste Warda Hafidz zich in de strijd. Warda had in de hoofdstad Jakarta al tientallen van dit soort gevechten gevoerd. Sinds 1993 voerde zij daar actie voor de straatventers, de becak-rijders en de mensen die in de krottenwijken woonden. Het waren de jaren van de economische boom. Overal werd gebouwd, en overal waar werd gebouwd, werden mensen weggejaagd. “Niemand verdedigde ze”, zegt Warda. “Zij konden alleen naar de LBH [een Indonesische variant van het bureau voor rechtshulp, red.]. Maar daar werd alleen gekeken naar de juridische kant van de zaak, en juridisch hadden deze mensen geen poot om op te staan: ze hadden geen legale status.”

Reformasi
Warda Hafidz gaf haar baan als docent in Malang eraan om in Jakarta te leven in rechtstreeks contact met het volk. In 1997 zette zij het Urban Poor Consortium (UPC) op, een organisatie die zich inzet voor de allerarmsten. Het waren de nadagen van de dictatoriale president Soeharto. Het economische wonder zakte in elkaar, en in 1998 werd Soeharto door massale straatprotesten tot aftreden gedwongen. Indonesië maakte daarop een democratische revolutie door, de Reformasi, en ook Warda werd gegrepen door het vuur: “Er hing een sfeer van verandering in de lucht. Ineens was alles mogelijk in Indonesië.”

Onder Soeharto was demonstreren gevaarlijk. Mensen leerden vooral hun mond te houden en alles wat ze overkwam, lijdzaam te ondergaan. “Wij organiseerden de ene demonstratie na de andere, om de cultuur van de stilte te doorbreken”, zegt Warda. “Elke dag waren er demonstraties. Maar al gauw merkten wij dat die niets uithaalden. Terwijl de mensen demonstreerden, gingen aan de andere kant de zaken door alsof er niets was gebeurd. De Reformasi verloor momentum, het werd weer business as usual.”

Warda Hafidz was getuige van tientallen uitzettingen. Hele wijken werden platgewalst, en de mensen werden zonder pardon eruit geknuppeld. En er was niets wat het UPC daartegen kon doen. Soms was er een klein succesje – een tijdje uitstel van executie, wat compensatie voor de bewoners –, maar het resultaat was altijd dat de overheid toch deed wat zij wilde.

Ten einde raad

“Het werken in Jakarta was zo frustrerend. Wij verloren elke keer weer. Ik was moegestreden, moe om te moeten toezien hoe justitie elk jaar weer al die mensen uit hun huisjes zette. Elke keer weer hetzelfde probleem, en elke keer weer dezelfde uitslag. Wij voelden ons totaal overbodig.”

Warda was niet ver van een burn-out, zegt ze, maar in plaats van te stoppen, veranderde ze van strategie. “Wij hielden op met de demonstraties. Alleen maar protesteren was zinloos. Ik bedacht dat wij met iets positiefs moesten komen, een concept, een alternatief. En als daar in Jakarta geen belangstelling voor was, dan maar in andere steden.”

Stemmen in ruil voor beloften
In de stad Makassar mobiliseerde zij zeventigduizend armen: bij de burgemeestersverkiezingen ‘verkocht’ ze zeventigduizend stemmen in ruil voor beloften: “De kandidaat moest beloven dat er geen uitzettingen zouden komen, en dat de armen recht zouden krijgen op schoon water en gezondheidszorg, dat soort dingen.” De kandidaat die met haar in zee ging, won de verkiezingen. “Nu hebben we rechtstreeks toegang tot de macht”, glundert Warda.

Na Makassar heeft ze haar zinnen gezet op een nieuw succes, hier in Surabaya, in Bratang Gede. Het dorp is een kilometerslange strook van huisjes op de dijk van de Kali Bratang, een van de rivieren van de stad. Die huisjes staan er al zestig jaar, maar moesten weg omdat zij de stroom van de rivier belemmerden. Bewoners kieperden hun afval gewoon van de dijk en zetten steeds meer aanbouwsels achter hun huizen neer. Uiteindelijk stonden ze zelfs in de rivier, op palen.

Overwinning
Het UPC kwam met een tegenvoorstel: de bewoners zouden de wijk opknappen en zelf de bouwsels slopen die de stroom van de rivier belemmerden. Surabaya bleek, anders dan Jakarta, ontvankelijker voor de ideeën van het UPC. Warda: “Er hangt een veel positievere sfeer. Hier valt met het bestuur te praten.” In 2007 nam de gemeente een besluit: de mensen van Bratang Gede kregen vijf jaar de tijd om hun wijkje op te knappen. “Dat besluit was een geweldige overwinning”, zegt Warda.

De oude schoonmaker Suroto staat tegenwoordig vaak in de deuropening aan de achterkant van zijn huisje. Hij kijkt met plezier uit over ‘zijn’ kampong. Er loopt een weggetje over de dijk, op de plaats waar drie jaar geleden nog allerlei wrakke bouwsels stonden. Overal staan vuilnisbakken. De mensen hebben kleine tuintjes aangelegd. Het vuilnis is bijna verdwenen, en ze hebben nu elektriciteit en stromend water.

Als in 2013 de vijf jaar om zijn, zal het hier zijn als op de tekeningen die Warda door een architect heeft laten maken: een schoon buurtje met een verlichte promenade aan de waterkant. Warda: “Dit wordt een voorbeeld. Als dit werkt, gaan we terug naar Jakarta. Want ik wil Jakarta niet opgeven. Jakarta heeft ons het meest nodig. Het is een ontzettend frustrerend gevecht dat ik voer. Maar het geeft mij tegelijk ontzettend veel energie.”


Delen



Laatste reacties (26)

Phistal
Geplaatst op: donderdag 5 december 2013 om 06:54
And another fogrein company learns the joys of partnering with a Korean concern...A number of years ago I worked for a dot.com in Seattle (not MSFT, not AMZN, but we did at one point have a higher market cap than Amazon.com). Anyway, the sales guy in the cubicle I shared a wall with told me he had landed a partnership deal with a Korean dot.com. One thing our company did was aggregate content and supply feeds to other web sites. So like if you were a travel agency, you could have a weather forecast feed on your site. If you were a bank, you could have stock info "beamed" into your site.The Korean "partner" would arrange all the deals with Korean sites. We'd beam, he'd take a cut, all was good.Fast forward a couple months. The Korean partner announced he had registered our domain name in Korea (both the straight up .co.kr version and a version with our company name but -korea.com). And he was going to set out on his own using our business model.Ummm. I heard the sales guy trying to explain copyrights, trademarks, non compete agreements, etc. Much to no avail. I think it all ended up being so much domain name squatting. The Korean "partner" never got his biz up 'n' running. He eventually agreed to turn the domain names that used our company's trademarks over to our company in return for some first class paid vacation to New York City (on our dime).Geez. I bet he spent most of his trip complaining New York pizza didn't have corn on it and rushing around trying to find a Korean restaurant for breakfast, lunch, and dinner... http://uukqzxjiw.com [url=http://lgsaktlxxp.com]lgsaktlxxp[/url] [link=http://bfkukt.com]bfkukt[/link]
Felix
Geplaatst op: woensdag 4 december 2013 om 14:19
MID owns 1/3 of generation at Don Pedro. The rsaoen for the rates, is simple, poor investments and even worse management. MID at one time gave the water away and still provided power at one of the lowest rates in the nation. The water users rate has nothing to do with the current disaster.
Milica
Geplaatst op: dinsdag 30 juli 2013 om 19:37
vais essayer de rerrnedpe point par point tes remarques pas tous a fait juste mais tout d abord je ne travaille pas pour AVS.-tu dis il n’existe aucun abattoir 100% halal en France J ai entendu qu il existe bien un abattoir de voilaille 100% halal ou justement AVS est present.-tu dis AVS fait du controle ale9atoire dans les abattoirs c est pas tout a fait ca. AVS controle l abattage de ses clients un jour fixe. Les controleurs tamponnent les carcasses et puis elles sont envoye9es apres chez les clients.Pourquoi etre present tous les jours alors que l abattage est dans une seule journee par exemple lundi et jeudi bovins Socopa Cherre9/ Mardi et vendredi veau Socopa Coutances etc.voir site AVS.-tu dis Continuez e0 acheter chez votre boucher halal de proximite9 plusieurs bouchers dans la region parisienne sont controles par AVS.AVS sont crtiquables sur d autres points comme nous l avons deja souligne9 exemple la VSM , l electrocution apres abattage, mais il me semble qe les choses tendent a s ameliorer sur ce dernier point.wa salam http://cjisgliln.com [url=http://frvojcc.com]frvojcc[/url] [link=http://yxamon.com]yxamon[/link]
Chastity
Geplaatst op: dinsdag 30 juli 2013 om 15:29
Bardzo zazdroszczę, to fajny<a href="http://mwmfzturqv.com"> ocnydzopek</a> i dawka wspaniałej wiedzy. Po spotkaniu z Tobą wiem, że już jesteś trafiony smoczym ogniem i na pewno nie zawahasz się go użyć. Klatki z warsztatf3w mf3wią same za siebie. Pozdrawiam.
Gessica
Geplaatst op: zondag 28 juli 2013 om 03:55
Henry nous dit le Bonjour,Comme cela a pu eatre souligne9, le de9bat n est pas tant de <a href="http://htqxbrbuq.com">saivor</a> qui est plus et qui est moins mais de <a href="http://htqxbrbuq.com">saivor</a> si un produit est halal ou pas.Le proble8me de la notion de se9rieux risque fort de de9couler ensuite sur une surenche8re de normes, exigences, contraintes, demandes entre les diffe9rentes mosque9es et les multiples organismes existants. Il y aura toujours quelqu un qui de9noncera l autre pour un hypothe9tique laxisme ou une exigence, un se9rieux qu il jugera insuffisant et coupable..et qui rendra finalement impossible toute production industrielle de produits halal e0 un prix re9aliste avec les moyens de la plupart de nos contemporains.L autre risque e9tant que les grand groupe mondiaux de9cident de s adresser e0 des organismes e9trangers..et moi personnellement je ne sais rien des certifications Malaisiennes, Anglaises, et autres organismes mondiaux ou internationnaux qui s arroge une expertise et une ve9rite9 sur ce qui est halal ou pas.un jour ou l autre il faudra que les mosque9es de France se mettent autour d une table, arreatent leurs querelles d adolescents et de9finissent une norme.En attendant, je pre9fe8re les certifications des mosque9es ..au moins si je ne suis pas d accord, je sais ou me rendre, ou porter mes remarques et mes questions..j aime <a href="http://htqxbrbuq.com">saivor</a> of9 habites et qui sont mes amis..Al Kanz, tu remarqueras ma retenue exemplaire sur le sujet de la VSM cette fois meame si je constate que je n ai pas re9ussi a te convaincre encore..lol
Dayana
Geplaatst op: vrijdag 26 juli 2013 om 06:46
Mohamed EL BAKI (mohamedelbaki) nous dit le Ah C est toujours la luiqgoe du profit sur le Halal : un marche9 tre9s juteux pour les grans industriels,qui profitent.Pas tous bien sfbr,ilk y a quand meame encore des personnes honneates,Al Hamdou Lillah.La grande responsabilite9 doit retomber sur les institutions et les responsable religieux.C est e0 eux que revient la formation des sacrificateurs,c est e0 eux que revient le devoir de faire un cahier des charges tre9s strictes en ce qui concerne le Halal.C est aussi e0 eux de faire le suivi re9gulier dans les entreprises proposant les produits Halal.En plus des sacrificateurs,il faudrait mettre des inspecteurs indfe9pendants pour le controle des produits.Mais des hommes et des femmes,medecins/ve9te9rinaires ,techniciens de laboratoires seraient les mieux e0 meame de faire ce travail de suivi et de controles.Bien sfbr cela demande des moyens financiers,il faut les y mettre.Il en va de la confiance des consommateurs musulmans pour la garantie de produits Halal exempte de toutes suspicions.Les entreprises choisies,ayant accepte9 le cahierr des charges doivent signer un Contrat d Engagement pour le respect inte9gral des prescriptions concernant tous les produits transforme9s et d abolir tout autres produits ajoute9 non conformes (certaines graisses animales,sangs,adjuvents divers) lors de la transformation.Il est temps que sur le plan national les diffe9rentes institutions religieuses,les responsables des Mosque9es,associations et pertsonnalite9s diverses se remette autour du CFCM et mettent en place un dossier Halal,revu , corrige9 et amende9.Mettre en place un Cahier des Charges tre9s pre9cis et un Contrat d Enagement pour l e9xe9cution,la fabrication des produits et le Label Halal.
Jennabel
Geplaatst op: maandag 22 juli 2013 om 11:35
Please teach the rest of these internet holoagins how to write and research!
Liz Müller
Geplaatst op: dinsdag 18 januari 2011 om 12:56
Toen werd aangekondigd, dat 0ne11 zou verschijnen, heb ik de site meteen aan al mijn vrienden doorgemaild.
Wat een geweldig initiatief en zeer inspirerend!!
Peter Dingenouts
Geplaatst op: vrijdag 14 januari 2011 om 17:27
Goed!!! Goed!!!! Ga zo door!!!! Positief nieuws!!! Stimulerende mensen!!!!
Er kunnen er niet genoeg van zijn!!!
J. Tissen
Geplaatst op: donderdag 13 januari 2011 om 11:24
Heb het voor het eerst opstaan en moet nog zien wat one11.nl is dus ik heb nog wat te doen

Plaats een reactie













Ik wil mij graag aanmelden voor de One11-nieuwsbrief.






Waar



Wie

Michel Maas

Michel Maas

Michel Maas werkt voor de Wereldomroep en NOS Radio sinds hij in 1998 de oorlog in Kosovo begon te verslaan. Hij was destijds Oost-Europa-correspondent van de Volkskrant en berichtte vaak live vanuit het hart van het oorlogsgebied. Sinds 2001 is hij correspondent in Zuidoost-Azië, opnieuw voor de Volkskrant, sinds 1 januari 2009 ook voor de NOS en voor de Wereldomroep/NPS.

Waarom