NL editie / World edition

Vroeger was alles slechter

door Bert Wagendorp

Wat kan One11 ons leren over de journalistiek en wat zegt het over Nederland? Ik zou het eerlijk gezegd niet weten. Ik ben een waanzinnige optimist. Ik denk dat het met de wereld, met wat ups en downs en over lange termijn bekeken, steeds de goede kant opgaat en dat er maar één tijdperk beter is om in te leven dan het onze, en dat is het volgende. Mijn levenscredo luidt: vroeger was alles slechter.  

Ik dank de hemel dat ik niet honderd jaar eerder ben geboren, want dan had ik na drie jaar lagere school de rest van mijn leven moeten doorbrengen in een fabriek of als turfsteker, met thuis een afgetobte vrouw en negen kinderen, van wie zeker zes astmatisch, één met een onmiskenbare neiging tot de misdaad en een andere tot alcoholisme – uit wanhoop over al het onrecht. Dan sta ik er nu heel wat beter voor, en dat geldt voor heel veel mensen, in Nederland en ook daarbuiten.  

Dit alles wil niet zeggen dat ik naïef ben. Of oerdom. Ik ben christelijk opgevoed en zie ook wel dat we nog ver zijn verwijderd van het aardse paradijs, dat er nog veel ellende is en dat de mens doorgaans door eigenbelang en egoïsme wordt gedreven – ikzelf inbegrepen. Maar niet uitsluitend. Er zijn mensen die anders in elkaar lijken te zitten. Mensen die zich zo ergeren aan de voorlopige onvolmaaktheid van het bestaan, dat ze besluiten er iets aan te doen. Die zo ongeduldig zijn, op weg naar een betere wereld, dat ze de gang der dingen een handje gaan helpen.  

Ik heb dat zelf niet zo, eerlijk gezegd. Ik heb weleens een kerstboom gedragen voor een oud vrouwtje, ik koop altijd een daklozenkrant en ik zeg vaak dat het een schande is, met al die oorlogen en milieuvervuiling. Maar echt het leed te lijf, nee. Daarvoor mis ik toch overtuiging en zelfvertrouwen. Daarom heb ik ook zo veel bewondering voor de figuren die wel de handen uit de mouwen steken.  

Ik heb overigens niet de illusie dat dat altijd gebeurt uit louter menslievende overwegingen, met afzien van elk eigenbelang. Florence Nightingale hield ook erg van kruitdampen, vermoed ik. Wij zijn complexe wezens. Ik heb een diep wantrouwen tegen de wereldverbeteraars – die kunnen knap gevaarlijk zijn. Eigenlijk ben ik het niet helemaal eens met de gedachte achter het One11-initiatief van Bas Mesters. Door mensen die in stilte hun best doen de wereld een klein beetje leefbaarder te maken in de schijnwerpers te zetten, ontneem je ze ook een deel van hun onschuld en zaai je twijfel aan hun onbaatzuchtigheid. Ik moet in elk geval niks hebben van mensen die hun altruïsme van de daken schreeuwen.  

Dat de Chinees die in Nanjing zelfmoordenaars redt van de brug, zélf een internationale mediapersoonlijkheid is geworden over wie een Nederlandse schrijver zelfs bezig is een roman te schrijven, heeft ook iets treurigs. Zo maken we van de menselijke goedheid ook al een mediahype.  

Daartegenover staat dat hoop een levenselixer is en dat het goed is om te zien dat er veel grote en kleine helden zijn. Veel meer dan One11 doet vermoeden, zelfs. Helden bij de vleet, overal, op scholen en op voetbalclubs, in hoerenbuurt en Wassenaar, op bergen en in dalen, in verzorgingshuis en dorpsparochie. Het barst ervan. Overal zijn mensen die een kiezeltje verleggen in de rivier – may God bless them.

One11 laat zien dat het de goede kant opgaat met de wereld.

De laatste zin van deze column zal de eerste zijn van Wouke van Scherrenburg. Zij zet deze kettingcolumn voort en zoekt een opvolger.


Geplaatst op: zaterdag 8 januari 2011 om 09:05

Delen



Laatste reacties (19)

Lilly
Geplaatst op: woensdag 5 maart 2014 om 05:11
Unlike health and life insurance, most states currently prohibit auto insurance "QuotesChimp" plans. Such laws were enacted years ago and were backed strongly by the insurance industry lobby. These laws are anti-consumer. Since the individual does not have the bargaining power of a large group, anti-group laws act to keep prices high. By allowing groups to form for the purpose of purchasing auto insurance, the power of the marketplace will be freed to do its thing. The result will be to allow groups to negotiate policies with higher benefits for a lower premium.
Rondo
Geplaatst op: maandag 10 februari 2014 om 16:28
I'm not easily impressed done buy levitra on line heliomeds.com life insurance free quotes bestlifeinsurpolicy.com life insurance quotes chart you've it that posting. but with comparehealthinsur.com health insurance
Nibbles
Geplaatst op: dinsdag 30 juli 2013 om 14:42
The <a href="http://cklgggquu.com">abtiliy</a> to think like that is always a joy to behold
Nawab
Geplaatst op: zondag 28 juli 2013 om 10:34
Ah yes, nicely put, evnyoree. http://teuxby.com [url=http://oxdzsssc.com]oxdzsssc[/url] [link=http://iqpdet.com]iqpdet[/link]
Debbie
Geplaatst op: donderdag 25 juli 2013 om 12:43
For the love of God, keep writing these arclties.
Frans van Elsen
Geplaatst op: donderdag 13 januari 2011 om 15:40
Het probleem met kiezeltjes in een rivier is, dat ze gemakkelijk worden weggespoeld, zeker als het debiet in de rivier, en daarmee de stroming, toeneemt en dat is zéér jammer. De mensheid heeft eigenlijk maar één probleem en dat is het probleem van de zelfbeheersing. Ieder mens wordt geleid door egoïsme. Het is slechts de mate waarin dat egoïsme al dan niet wordt beheerst, die bepaalt of “wij” vinden dat een ander mens deugt of niet, en dat dan weer volgens de geldende norm. Het feit dat in de hele wereld de norm van land tot land en zelfs van mens tot mens verschilt, geeft al aan dat de vraag; “deugt de norm ?” niet is te beantwoorden. Erg lastig dus.

Behalve egoïstisch is ook ieder mens onzeker. De mate van onzekerheid bepaalt het welbevinden (het welzijn) van ieder mens. Mensen zoeken naar zekerheden en de intensiteit van deze zoektocht wordt bepaalt door de mate van onzekerheid.

Als Bert Wagendorp stelt dat het vroeger slechter was, dan heeft hij het voornamelijk over de levensomstandigheden van honderd jaar geleden. Ik weet alleen niet of Bert gelukkiger is dan de turfsteker van toen. Iedereen zijn eigen zorgen. De ontevredenheid en daarmee de onvrede van mensen, ontstaat op het moment dat er vergeleken wordt, met iets, met iemand anders.

Het is de onbeheerste hoogmoed van mensen, die anderen wijsmaakt dat ze geen genoegen moeten nemen met hun situatie. Als “wij” vinden dat er ingegrepen moet worden, dan laten wij ingrijpen. Dat geldt voor oorlogen en bankcrises en voor alles wat ons welzijn bedreigt.

Graag laten “wij” deze beslissingen over aan de mensen waar we bij verkiezingen op stemmen, dan is de verantwoordelijkheid uit onze handen. We kunnen achterover leunend op de bank ach en wee, of verontwaardigd schande roepen en dan we betalen wat geld als daarom, onder het vertoon van beelden van ontheemde en zieken kinderen uit een bij voorkeur vér buitenland, op de televisie wordt gevraagd.

We leven nu in een samenleving die we in bijna geen enkel opzicht meer zelf kunnen controleren en dat maakt veel mensen nog onzekerder dan ze al waren. Daarom willen mensen slecht nieuws, om zich te kunnen vergelijken met anderen, zodat ze kunnen stellen dat het voor hun allemaal nog zo slecht niet is. Liefst moet dat nieuws dan wel van vér weg komen, anders wordt de onzekerheid alleen maar groter. De onzekerheid maakt dat de mensen graag geloven wat slimme marketing managers en de media hen willen wijsmaken; dat ze gelukkiger worden van een goedbetaalde baan, een mooie auto van de zaak, een i-Book een i-Pad en een i-Phone. Ze zoeken en vinden afleiding en vertroosting bij elkaar op “sociale” netwerken en lachen zichzelf, door hun onzekerheid uit, als ze kijken naar een van de beste programma’s die televisiemakend Nederland heeft kunnen bedenken, Oh oh Cherso ?! En we schamen ons daar niet eens meer voor !

O zeker Bert, materieel gaat het zeker veel beter dan toen, beter dan ooit zou ik durven zeggen, maar emotioneel zakken we momenteel hard naar de bodem. Door het toenemen van de emotionele armoe, hebben we steeds vaker en steeds heftigere prikkels nodig, de grenzen van het fatsoen schuiven langzaam naar de afgrond, en een emotionele crisis lijkt onafwendbaar !

Ben ik negatief ? Is dat een probleem ? Is dat onherroepelijk ? Driewerf neen ! Al verbaas ik me wel over de lijdzaamheid van mensen. In mijn werk kom ik veel verschillende mensen tegen die wanneer ik ze persoonlijk spreek, bijna allemaal uit de tredmolen willen stappen ! Nee niet over de rand, maar vertrekken naar het buitenland, iets nieuws doen, meer willen genieten van partner en kinderen, zeg maar; gelukkig zijn. Bijna zonder uitzondering klagen ze de huidige samenleving aan als het gaat om status, geld verdienen en het keurslijf waarin ze zitten opgesloten in naam van hun hypotheek.

Ik vind het initiatief van deze site een leuk begin, maar als deze prikkel weer is uitgewerkt, moet er weer een nieuwe komen, want de rivier lijkt in toenemend tempo uit te drogen. Dan is er geen stroom meer te verleggen. Ook is het jammer, dat deze site slechts een preekstoel lijkt voor eigen parochianen.

Uiteindelijk wil iedereen het zelfde en dat is gelukkig leven. Volgens mij bereik je dat met delen - opmerkelijk genoeg hoeft dat delen niet eens eerlijk delen te zijn ! maar dat leg ik desgewenst later nog wel eens uit - en respect. In de wereld van vandaag wordt slecht gedeeld, en het respect - in de relatie tussen ouders en hun kinderen, werkgever en werknemer, volksvertegenwoordigingen en hun volken et cetera - is naar een erbarmelijk niveau afgegleden. En dat is onze eigen schuld ! Wij hebben verzuimd om onze kinderen met gevoel voor respect op te voeden en nu zijn we verbaast dat kinderen gezag niet respecteren.

Laten we naast deze website, ook opnieuw beginnen met elkaar weer respectvol te behandelen. Behandel een ander zoals je zelf graag behandeld wil worden. Denk daar eens aan bij het wegrijden, als je net van een agent die slechts zijn werk doet, een bekeuring hebt gehad voor te hard rijden en hem omdat hij het toch niet meer kan horen, in alle mogelijke toon aarden verwenst, terwijl je kinderen op de achterbank zitten mee te luisteren. Misschien kan je weer eens “ouderwets” opstaan in de bus of de tram.

Om het niet te moeilijk te maken, stel ik voor om vanaf nu, op straat weer eens iemand te groeten of een goede dag te wensen, maar dan je moet het wel zelf willen !!

Een prettige dag iedereen en als het niet te laat is; de beste wensen voor 2011.

Frans
Daphne
Geplaatst op: donderdag 13 januari 2011 om 13:53
Eén van de medewerksters aan deze site motiveert haar keuze zo: "Het wordt geen onbeduidende goednieuws-site". Zo erg is het dus al. Dat goed nieuws "onbeduidend" wordt gevonden. Vroeger heette het: "Geen nieuws is goed nieuws". Tegenwoordig is het: "Goed nieuws is geen nieuws". Ik denk dat mensen juist nieuwsmoe zijn geworden door alle doemverhalen en ellende. Er gebeuren ook heel mooie dingen in de wereld!
Paul Habers
Geplaatst op: donderdag 13 januari 2011 om 10:10
Grote of kleine helden vind ik niet zo belangrijk, wel hun daden. Zo koop ik elk oudjaar een grote bos bloemen en loop daarmee op nieuwjaarsochtend naar het ziekenhuis. Als ik de bloemen aan de receptie afgeef wordt altijd gevraagd van wie het is en aan wie het moet worden gegeven. Ik zeg dan steevast dat het niet belangrijk is wie het geeft en dat de verpleging vast wel iemand kent die het die het even moeilijk heeft of geen bezoek krijgt. Geef de bloemen dan aan die. Het kaartje erin meldt: "uit naam van de liefde wens ik u beterschap en een mooi nieuw jaar toe". Het is altijd het mooiste moment van het jaar voor mijzelf als ik dan weer naar huis ga.
Bessel Dekker
Geplaatst op: donderdag 13 januari 2011 om 02:20
Dat mensen liever negatief nieuws lezen dan positief nieuws, ik gelóóf het helemaal niet, al wordt het nog zo vaak herhaald. Mensen lezen en horen graag nieuws, dus berichten die buitengewoon zijn, die opvallen. Het is waar: de behouden thuiskomst van honderdduizenden auto's is geen nieuws... we zijn eraan gewend. We zijn eraan gewend dat er veel goed gaat, en dat valt dus niet op. Misschien maar gelukkig. Wat opvalt, dat zijn de uitzonderingen. Oók de positieve uitzonderingen, de "helden". We willen ook wel weten hoe iemand door doortastend ingrijpen een ongeluk heeft voorkómen. Maar ik deel Wanda Westerhuis' wens: veel succes.
albertine
Geplaatst op: woensdag 12 januari 2011 om 10:51
ik had al een tijdje t idee van;er moet toch ook goed nieuws zijn?de negatieve-nieuwsstroom stemt mij,en velen met mij,zoo somer dat ik besloot dat ik t niet meer kan verdragen!maar nu dit!mijn droom is uitgekomen!dikke zoen!dit maakt ons weer blij en inspireert mij!

Plaats een reactie













Ik wil mij graag aanmelden voor de One11-nieuwsbrief.






over deze columnist

Bert Wagendorp
Bert Wagendorp is voormalig sportverslaggever en voormalig correspondent in Engeland. Nu is hij verslaggever en columnist voor de Volkskrant.

Eerder verschenen

23/05
Zo makkelijk mogelijk
Door: Evert van Dijk

10/05
Journalistiek is een bewegend dier
Door: Marieke van Twillert

3/05
Revolutie 2.0
Door: Niels Bongers

25/04
Kaarten op tafel
Door: Peter de Bruijn

20/04
Afrika Bambaataa
Door: Albo Helm

12/04
De journalist als scheidsrechter
Door: Rutger van der Hoeven

11/04
Ook moslims doen graag iets leuks
Door: Jan-Jaap Heij

9/04
Nederlanders positiever
Door: Roel Venderbosch

4/04
Fukushima
Door: Tomas Schats

25/03
Straling
Door: Milo

20/03
Grote golf
Door: Bas Köhler

14/03
Pas op de plaats
Door: Xandra Schutte

13/03
No fly zone
Door: Hajo de Reijger

6/03
Just add water
Door: René Leisink

3/03
Een schijnwerper is niet nodig
Door: Clairy Polak

26/02
Tegenstrijdige berichten
Door: Djanko

24/02
Journalistiek of amusement
Door: Bas Haan

18/02
De luiken open
Door: Aart Zeeman

15/02
Het volk als held
Door: BaFa

10/02
De vierde macht
Door: Kay van de Linde

1/02
Struikelend nieuws
Door: Toine Heijmans

25/01
Een positief verhaal: kan dat wel?
Door: Arjan van Bijnen

20/01
Slecht is sexy, echt is beter
Door: Jan-Albert Hootsen

17/01
Wereldbeeld
Door: Anne Spapens-Hamminga

14/01
Heerlijk soms, je ergeren
Door: Wouke van Scherrenburg

5/01
O Nee Leven
Door: Bas Mesters