NL editie / World edition

Heerlijk soms, je ergeren

door Wouke van Scherrenburg

One11 laat zien dat het de goede kant op gaat met de wereld. Deze laatste zin van de vorige columnist Bert Wagendorp is complimenteus maar overdreven. One11 laat wel zien dat er in de volle openbaarheid of achter de coulissen talloze mensen bezig zijn de wereld een stukje beter te maken. Maar het is natuurlijk tekenend dat One11 nodig is, dat ik van steeds meer mensen hoor hoe fijn het is om deze zonnige site te lezen. Het toont hoeveel behoefte er in deze wereld is aan opbeurend nieuws, aan voorbeelden van mensen die simpelweg goed doen.

Zelf geniet ik ook van de verhalen over de helden. Even iets anders dan de dagelijkse emmers leed en onrecht die over ons allen worden uitgestort via de media. Nieuws dat vooral een gevoel van onmacht geeft – niet doordat de wereld nu ineens zo veel slechter is geworden, maar doordat alles wat fout gaat, ook via de media tot ons komt. Het is vaker gezegd: de wereld is een dorp geworden. Het dagelijks voorgeschotelde totaalbeeld kan een mens somber maken. Angstig zelfs.
 
Daarom pantseren mensen zich: ze trekken zich terug in hun veilige en vertrouwde bolwerkje. Een bolwerkje waarin populisten passen, waarin een partij als 50Plus haar kans schoon ziet, waarin herzuiling de kop opsteekt, op tv en in de kranten. Ik veroordeel de bolwerkbewoners niet. Het is menselijk om je een veilige wereld te verschaffen, realiseer ik me als ik in ‘mijn’ Franse dorp ben. Waar een site als One11 niet zal worden gelezen, al was het maar omdat er nauwelijks computergebruikers zijn. Maar waar wel een groot gemeenschapsgevoel is, waar iedereen meetelt ongeacht inkomen of status, waar de mensen voor elkaar zorgen en wier trots op hun dorp onverwoestbaar is.
 
Ik vind het heerlijk om daar te toeven, in zo’n ’t-gaat-zijn-dagelijkse-gangetje-wereld. Om eens een tijdje op afstand van het nieuws te leven en zo de blik te scherpen en de batterij op te laden. Maar om ook weer de kriebels te krijgen en te verlangen naar de wereld van de hectiek, de haast, het slechte nieuws, de debatten. Naar de Telegraaf, die het fel opneemt voor eigen journalisten als het om bronbescherming gaat, maar met hetzelfde gemak Rop Gonggrijp aan de schandpaal nagelt; naar de Volkskrant, die soms onverhuld toont liefhebber van de PvdA te zijn; naar Uitgesproken VARA met dat eeuwig moraliserende toontje; naar het bijna incestueuze old-boy network van WNL. Stiekem is het ook wel fijn om je met passende regelmaat te ergeren. Wat tot maar één conclusie leidt.

Het is goed dat de journalistieke wereld niet alleen uit One11 bestaat.


De laatste zin van deze column zal de eerste zijn van Anne Spapens-Hamminga. Zij zet deze kettingcolumn voort en heeft ook al een opvolger gevonden.




Geplaatst op: vrijdag 14 januari 2011 om 09:56

Delen



Laatste reacties (3)

plaats reactie
Tania
Geplaatst op: zaterdag 15 januari 2011 om 15:07
Ook ik ben een van de velen die blij en verrast zijn en geinspireerd worden door deze site. Maar ik ben ook blij en voel me uitgedaagd door wat kritischer geluiden zoals Wouke van Scherrenburg laat horen. Het is nooit of/of maar altijd en/en. Dank Woule!
B. Fransen
Geplaatst op: zaterdag 15 januari 2011 om 14:01
O, ik dacht dat deze columns louter positief van aard zouden zijn.
Ik dacht...Tiypisch iets om via twitter te volgen dus !
Ik dacht nog...'intrigerende kop voor een column van one11'.
Maar helaas het is echt een stukje gezeur over ergenissen geworden. Als slotstuk nog enkele anderen een draai om de oren geven... nee. Vandaag niet vrolijk geworden van one11.
Jan van Driel
Geplaatst op: vrijdag 14 januari 2011 om 17:02
Als je zoals ik, een leven lang aan het handje van en met de sociaal democratie, min of meer belichaamd in de PvdA met zijn politieke grootheden zoals Burgers, Koos Vorrink, Willem Drees Jan Pronk enz. enz.dan valt het niet mee, een vrouw als Wouke, in de hoedanigheid van politiek journaliste te hebben bewonderd als heilig ikoon nu haar oordeel te moeten lezen over de club die zich tevreden mnoet stellen met een goedwillende Job Cohen waarin de oude sociaal Democratie nog wel vertegenwoordigd is doch op enigszins krampachtige wijze wordt gehanteerd en uitgedragen.
Ik heb het destijds niet goed gevolgd, maar heet de vara jou zo onheus bejegend?

Plaats een reactie













Ik wil mij graag aanmelden voor de One11-nieuwsbrief.






over deze columnist

Wouke van Scherrenburg
Wouke van Scherrenburg is presentator van het politiek café Piment, panellid in journalistenfora op de radio en discussieleider/dagvoorzitter. Voorheen was zij parlementair verslaggever voor de NOS.

Eerder verschenen

23/05
Zo makkelijk mogelijk
Door: Evert van Dijk

10/05
Journalistiek is een bewegend dier
Door: Marieke van Twillert

3/05
Revolutie 2.0
Door: Niels Bongers

25/04
Kaarten op tafel
Door: Peter de Bruijn

20/04
Afrika Bambaataa
Door: Albo Helm

12/04
De journalist als scheidsrechter
Door: Rutger van der Hoeven

11/04
Ook moslims doen graag iets leuks
Door: Jan-Jaap Heij

9/04
Nederlanders positiever
Door: Roel Venderbosch

4/04
Fukushima
Door: Tomas Schats

25/03
Straling
Door: Milo

20/03
Grote golf
Door: Bas Köhler

14/03
Pas op de plaats
Door: Xandra Schutte

13/03
No fly zone
Door: Hajo de Reijger

6/03
Just add water
Door: René Leisink

3/03
Een schijnwerper is niet nodig
Door: Clairy Polak

26/02
Tegenstrijdige berichten
Door: Djanko

24/02
Journalistiek of amusement
Door: Bas Haan

18/02
De luiken open
Door: Aart Zeeman

15/02
Het volk als held
Door: BaFa

10/02
De vierde macht
Door: Kay van de Linde

1/02
Struikelend nieuws
Door: Toine Heijmans

25/01
Een positief verhaal: kan dat wel?
Door: Arjan van Bijnen

20/01
Slecht is sexy, echt is beter
Door: Jan-Albert Hootsen

17/01
Wereldbeeld
Door: Anne Spapens-Hamminga

8/01
Vroeger was alles slechter
Door: Bert Wagendorp

5/01
O Nee Leven
Door: Bas Mesters